Op eigen benen

Lieve allemaal,

Het is inmiddels al weer een aantal dagen geleden dat ik aankwam in Phuket. Wegens wifi-problemen haperde het internet, en aangezien de Thaise mensen niet erg veel haast hebben zoals wij Nederlanders, is het na drie dagen(ja ja vandaag komt er echt iemand!) nog steeds niet gefikst, maar op onverklaarbare wijze lukte het me in te loggen op deze site en dus is het tijd voor mijn eerste reisverslagje!

Laten we maar bij het begin beginnen..
Na een leuk afscheidsfeestje thuis was het dinsdagavond dan echt zover en stond er een heel afscheidscomité op schiphol om me de laatste knuffels en kussen te geven. Voor het eerst ga ik echt lange tijd van huis, met Skype als enige communicatiemiddel met m'n geliefde familie en vrienden. Toen ik door de douane was en het besef kwam dat ik er nu echt alleen voor stond moest ik toch wel even goed slikken, niet wetend wat er allemaal op mijn pad gaat komen.

Maar dit gevoel was van korte duur want mijn buurjongen in het vliegtuig was gelukkig fijn gezelschap dus de reis vloog (letterlijk) voorbij! Aangekomen op het vliegveld van Phuket stond iemand van het hotel waar ik stage ga lopen me op te wachten en binnen een half uur was ik in mijn appartementje. laat dat -je maar weg trouwens, want wat is het groot! Samen met Joëlle, die vrijdag komt, beschik ik over 2 badkamers, een kingzise bed, kastruimte voor 10, een grote tv en een nog grotere keuken inclusief tafel en stoelen. Prima vertoeven dus!

Ondanks dat ik de nacht zo’n beetje doorgehaald had kon ik de slaap niet vatten en ook de dagen erna had ik last van een lichte jetlag. Gelukkig begin ik eindelijk een beetje te wennen aan het tijdsverschil en de tropische warmte, van 10 naar 32 graden is toch echt een hele overgang!

Deze eerste dagen heb ik vooral gebruikt om wat inkopen te doen en de omgeving te verkennen. De mensen zijn hier heel lief en als je over straat loopt wordt je van alle kanten gesahwahdeekah’t en iedereen lacht naar je. Zouden ze in Nederland ook eens moeten proberen, het werkt namelijk heel goed voor je humeur!

Sinds gisteren ben ik de trotse eigenaar van een scooter en ik heb me dan ook gelijk maar in de chaos van verkeer gegooid die ze hier kennen. Links rijden is 1 ding, maar ze houden zich hier niet bepaald aan de regels en dus wordt je van rechts en links voorbij gescheurd door busjes vol Thaise mensen en scooters met wel 3 of 4 personen erop. Maar gelukkig is het slechts 1 lange weg, dus ben ik zonder kleerscheuren dan toch echt op het prachtige Surin beach aangekomen, waar ik bijna tegen een olifant opbotste toen ik naar het strand liep. Op dat soort momenten besef je dat je écht even in een hele andere wereld bent beland..

Wat betreft het eten heb ik helaas nog niet veel van de Thaise keuken geprobeerd. Wegens de jetlag was mijn eetlust gering de afgelopen dagen en aangezien ik hier tot vrijdag nog alleen ben heb ik vooral gegeten in ‘Black Cat’, het restaurant dat onder mijn appartement zit. Hier kun je werkelijk van alles bestellen, zelfs pizza’s en pasta’s(met kaas, wie zei dat ze dat hier niet hebben?).

Morgen stap ik weer op de scooter voor een tourtje de andere kant op. Maar ik ben hier natuurlijk niet om alleen maar te genieten van al het moois dat Thailand te bieden heeft. Maandag begin ik met mijn stage en in mijn volgende verslag zal ik jullie hier alles over vertellen.

Veel liefs en tot snel!